Amerika'nın kucağındaki terörist başı Fetullah Gülen'in mankurtlaştırdığı FETÖ'cü cuntacıların ilk hedefi, Gölbaşı'ndaki Özel Harekat Daire Başkanlığı'ydı. İmam Mustafa Yaman ile müezzin Hasan Hüseyin Alkır, Özel Harekat yerleşkesinde Şehitler Camii'nde görevliydi. Saldırı haberini alır almaz evlerinden fırlayıp birlikte polislerin yardımına koştular. F-16'ların bıraktığı bombalar Özel Harekatçılarla birlikte onları da hedef aldı. Moloz yığınlarının altında kaldılar. İmam Mustafa Yaman şehadet şerbetini içerken, ağır yaralanan gazi müezzin Hasan Hüseyin Alkır, o anları şöyle anlatıyor: "Sağ elimle yüklenmiş molozları kaldırarak nefes almaya başladım. Kafamı sağa çevirdim baktım ki, ortada bacağı kopmuş ayağa kalmak için çaba sarf eden arkadaşları gördüm ama onun yanında kelime-i şehadetlerin arşa yükseldiğini gördüm. Mustafa Hocam, sol yanıma uzanmış yüzükoyun yatıyordu. Üzerindeki molozları aldım. Kafasını ellerimin içerisine alarak, 'Mustafa! Mustafa!" diye bağırdım." Gazi müezzin Alkır, üzerine düşen görevi yerine getirmenin verdiği iç huzuru, "Hayatta malını kaybeden insan bir şeyini kaybeder. Sağlığını kaybeden insan iki şeyini kaybeder ama izzetini ve şerefini kaybeden her şeyini kaybeder' diyor ya, elhamdülillah izzetli ve onurlu bir şekilde üzerimize düşen vazifeyi ifa etmenin güzelliğini yaşıyoruz şu anda" sözleriyle dile getiriyor.
GÜLÜMSEYEN ŞEHİT
Ali Alıtkan, Diyanet İşleri Başkanlığı Rıfat Börekçi Eğitim Merkezi'nde görevliydi. "Eğer bugün ölürsek çok güzel bir ölüm olacak. Herkes bizi dualarla yad edecek" dediği kardeşi Hamdi Alıtkanla birlikte Genelkurmay Başkanlığı önünde darbeci askerleri engellemeye çalışırken şehit düştü. Görüntüleri, "Gülümseyen şehit" olarak hafızalara kazındı. Eşiyle birlikte hastane hastane oğlunu arayan baba Ekrem Alıtkan, "Acile vardık. O arada işte birinci servise bakın, ikinci servise bakın, üçüncü servise bakın, yoğun bakıma bakın, bizi oyalıyorlar. O ara bir poşet geldi. Poşetin içinde elbiseler. Hanım elbisesini, ayakkabısını gördü. 'Bu Ali'm' dedi. Morga vardım. Çektiler kafa tarafı geldi. Tabii oğlum da yine konduramıyorum. Dedim ki biraz daha çek. Ön taraftan baktım ki oğlum" diyerek gözyaşlarına boğuluyor. Şehit babası Alıtkan, şöyle devam ediyor: "Bu şehit olan çocuklar seçilmiş çocuklar. Bir hayatlarına bakın, 3-5 tane şöyle bir karşılaştırın, gidip görüşün onlarla, hep aynı hikaye. Hep çileli insanlar, hep Rabbine şükreden insanlar, hep kendilerini Allah-u Teala'ya veren insanlar. Yani çıkarken zaten şehit olmaya giden insanlar."
BU VATAN İÇİN VERİLMİŞ BİR BACAK
Yatsı namazının ardından evine dönen imam Hüseyin Çınar, uçan F-16'lara bir anlam veremedi. Darbe girişiminden kızına gelen bir whatsapp mesajıyla haberdar oldu. O an için "Artık gitmemiz gerektiğinin kararını verdik" diyor. İmam arkadaşı Uğur Köseoğlu'yla birlikte engelleri aşa aşa Genelkurmay önüne geldi. Savaş uçakları Meclis'e bomba atarken, helikopterler de Genelkurmay önündeki kalabalığı taradı. Çınar, FETÖ'cü pilotların saldırısı sonucu sağ bacağını kaybetti. Kelime-i şehadet getirerek şehit olmaya gittiğini belirten Çınar, "Bu vatan için verilmiş bir bacak. Bence bir şey değil. Yani diğer bacağım da gidebilirdi, iki kolum, hatta gövdem, hatta başım. O gece şehit olmaya da vardım. Bundan bizim korkumuz söz konusu değil. Feda olsun şu mukaddes vatana" diyor. Çınar'ın imam arkadaşı Uğur Köseoğlu ise ayağından yaralanmasına ve helikopterin defalarca alçalıp kendilerine kurşun yağdırmasına rağmen bacağı kopan arkadaşını hastaneye yetiştirmeye çalıştı.
VURULDU VAZGEÇMEDİ
İmam Arif Bostacı, evinin balkonunda çay içerken uçak sesleriyle irkildi. Darbe olduğunu anlayınca eşi ve çocuklarıyla helalleşip evden çıktı. Ateş altındaki Cumhurbaşkanlığı Külliyesi'ne gitti. Helikopter saldırısında kolundan vuruldu. Geri adım atmadı. Diğer yaralıları araçlara bindirdikten sonra tekrar geri dönerek, Külliye önüne gelen ZPT'lere karşı koydu. Bostancı, Külliye önünde kendisini çok etkileyen bir anekdotu da şöyle anlatıyor: "Orada 10 yaşında bir kız çocuğu gördüm. Babasına kızdım. 'Abi kendin geldin, bu çocuğu niye getirdin' dedim. 'Evde durduramadım. Çocuk benimle gelmek için yalvardı' dedi bana. Çocuğa 'evladım niye geldin buraya' dedim. 'Amca burası benim de vatanım' cevabını verdi. Duygulandım."
