Türk şiirinin toplumcu gerçekçi şairlerinden olan halk ozanı Cahit Külebi, vefatının 26. yıl dönümünde anılıyor.
1917’de İstanbul’da doğan Külebi, ilk şiirlerini lise yıllarında yazmaya başladı. Nazmi Cahit mahlasıyla yazdığı şiirleri ilk olarak Gençlik dergisinde daha sonra "Varlık", "Sokak", "İnsan", "Türk Dili", "Yaratış" ve "Kültür Dünyası" dergilerinde okurlarla buluştu.
Aşk, doğa, vatan ve insan sevgisini işlediği şiirlerindeki toplumsal duyarlılığı ve eleştirel yaklaşımı onu Türk edebiyatının önemli şairlerinden biri haline getirdi. Külebi, manzum eserlerinde Türk halk şiirindeki geleneksel kalıpları kullanarak halkın duygu ve düşüncelerini yansıttı.
Ayrıca, Türkiye'de 20. yüzyılın ikinci yarısında halk şiirinin yaygınlaşmasına ve popülerleşmesine büyük katkı sağladı. Şair, şiirlerinde Anadolu ve insanını, bir kültür ve yaşam tarzı olarak ele aldı ve Anadolu’ya ait imgeler ile duygulara sıkça yer verdi.
Cahit Külebi, 1972 yılında yapılan Kurultay’da Türk Dil Kurumu Yönetim Kurulu üyeliğine seçildi. Bu dönemde Türk dilinin doğru kullanımı ve geliştirilmesi konusunda ve Türkçe Sözlük’ün hazırlanmasında önemli katkıda bulundu. Yabancı kökenli sözcüklerin Türkçeleştirilmesi ve yeni karşılıklarının yaygınlaştırılması süreçlerinde etkin rol oynadı.
Külebi, 20 Haziran 1997’de hayata veda etti ancak onun şiirleri ve edebî mirası Türk edebiyatında önemli bir yer tutmaya devam ediyor. Külebi, 6 Temmuz 1978'de TDK Yönetim Kurulu üyeliği görevindeyken Anadolu Ajansına açıklamalarda bulunmuştu.
